طارمی؛ آقای گل‌نزن لیگ قهرمانان آسیا

مهدی طارمی در بازی برابر لخویا چند موقعیت گلزنی و یک پنالتی را از دست داد.

ثبات، هنوز هم غریب‌ترین واژه اختراع‌شده برای مهدی طارمی است. هنوز زمان زیادی از هت‌تریک تعیین‌کننده او در برابر الوحده سپری نشده که مهدی پشت ضربه پنالتی تیمش می‌ایستد تا جماعتِ محروم از حضور در استادیوم را پای صفحه تلویزیون ناامید کند. چهره او در لحظه زدن پنالتی، درست مثل بازیگرانی است که قرار است چند دقیقه بعد با تیری از غیب، به هلاکت برسند. توی صورت مهدی، نشانه‌ای از امیدواری نیست و مهاجم شماره ۹، توپ را به دست‌های قاسم برهان تقدیم می‌کند. لخویا به طارمی مدیون است. به مرد بی‌دقت که اوایل هر دو نیمه باید دروازه‌ حریف را باز می‌کرد و نکرد. که باید دقت به خرج می‌داد و نداد. که باید قدر پاس‌های طلایی هم‌تیمی‌ها را می‌دانست که نداست.

این شب تلخ، تداوم هفته زشتِ طارمی بود. او که آرامش را بر خودش حرام کرده. او که تمرکز را با دست‌های خودش به قتل رسانده. با یک موضع‌گیری سیاسی درباره انتخابات و تکذیب سریع آن دوباره جنجال‌ساز شد.

چهره ملی مدنظر محسن مسلمان، باید در زمینه بی‌دقتی و سهل‌انگاری ثبت ملی شود. او با ۶ گل آقای گل آسیاست اما شصت گل نزده در همین تورنمنت دارد تا آقای گل‌نزن‌های جام هم باشد. یک بازی دیگر نیز برای پرسپولیس به پایان رسیده و حالا طارمی وقت دارد که زمین را ترک کند و به اینستاگرام برگردد. پیش پلنگ‌ها و شاخ‌ها. در دنیای فیلترهای رنگی. فیلترهایی که به او کمک می‌کنند تا علیه خودش و توانایی‌هایش بجنگد. تا به رقبای پرسپولیس رحم کند و با تیمش، بی‌رحم باشد.