انفجار کلام وزیر راه خاکستری بر آشیانه ی مظلومیت مردم

تحلیل دیگر اینکه ایشان در مقام دستگاه مادر از بعد نظارتی خود درمظان اتهام است و مسولیت دارد چرا که مطابق آیین نامه ایمنی سازمان بنادر و دریانوردی ایشان موظف به فعال سازی قسمت مربوطه نظارت بر بنادر می‌باشد . همچنین مستفاد از بیانات وزیر کشور که طی اظهار نظر خود در خصوص حادثه بندرعباس،عامل اصلی بروز این حادثه راقصور دستگاه نظارتی مادر که وزارت راه وشهرسازی و سازمان بنادر و دریانوردی است دانست که دستگاه های نامبرده در انجام وظیفه خود،بصورت پدافند غیرعامل و عدم رعایت نکات ایمنی لازم و همچنین عدم اقدامات پیشگیرانه قبل از خلق بحران عمل کردند که کارفرما طبق آیین نامه ایمنی بنادر قابل پیگرد قانونی است.

اما شوربختانه ایشان بدون درنظر گرفتن عامل علمی و اصلی حادثه ی مرگبار با ادبیات خارج از اخلاق حرفه ای سازمانی باعث جریحه دار شدن احساسات عمومی شد که در پی آن اعتراضات توام با التهابات روحی اجتماعی را بهمراه داشت. بهمین رو بر خود لازم دانستم که قلمم را علم سازم و بیرق حرمت مردم را در مقابل انفجار کلامی ابن خانم به اهتزاز درآورم. اینک خطابم به شما خانم فرزانه صادق هیچ میدانید که شما وزیر راه با هیاهوی انفجار کلامتان به جای آتش صدای مظلومیت مردم را خاموش نمودین؟ خانم فرزانه صادق امروز با بغض شکسته ی قلمم آمده ام با واژه هایی که سوگوار خاکستر شدن مردم است و با قامتی خمیده و رخت عزا بر جوهره اش تا که بگویم همان مردمی که بیتفاوت خطاب نمودین همچون نخل های مقاومت با اشک های غیرتشان شعله های انفجار بی تدبیری دستگاه های نظارتی بر آشیانه ی عمر هم تبارانشان را به سختی خاموش نمودند اما بندر سوخته ی دل هایشان با آتشفشان کلام بی مهرتان دوباره زبانه کشید. خانم فرزانه صادق ،شما با اهانتی که بر این دریای داغ دیده نمودید ،آتش جان گرفت و موج دل‌های مردم مجددا خروشان گشت.

ذکر این جمله که مردم زندگی عادی شان را داشتند آنهم در شرایطی که سیل اشک هایشان روانه ی آتش بر جان پاره های تنشان شده بود بسیار تاسف برانگیز بود … خانم فرزانه صادق امروز خلیج فارس این نگین آبی و خلیج مقاومت و ایثار نماد مردمی است که با جوهره ی غیرت و رشادت پاسدار این میراث جاودان بودندکه با زخم های هم قد کشیدند ‌و دل هایشان در غم از دست دادن جان هم تباران بی گناهانشان شعله ور شد و‌در آتش ‌و‌خون سوخت اما شما به قامت خمیده اش تازیانه زدین و موج های خروشان دریا را ماتم زده کردید اینک پرسشمان از شمااینست،شما زندگی عادی را در بساط میوه فروش ها دیدید اما ساز سوگ و عزای فستیوال های غیرت را در خیابان های بندر ندیدید ؟ چطور توانستید با تازیانه ی کلام بی عدالتتان بر کمر جنوب خسته شلاق بزنید؟

و تبر توهین بر قامت نخل های ایثار روا دارید ؟