چکمه پدرخوانده های اصولگرا، اصلاح طلب و قومگرا بر گلوی نحیف آموزش و پرورش خوزستان!

■

چکمه پدرخوانده های اصولگرا، اصلاح طلب و قومگرا بر گلوی نحیف آموزش و پرورش خوزستان

..

صحبت از اینکه “آموزش و پرورش زیربنای توسعه پایدار است” در استان خوزستان به مثابه یک لطیفه تلخ می‌ماند.

سازمانی که معرفی رؤسای ادارات آموزش و پرورش شهرستان ها به جای آنکه توسط فرماندارها انجام شود، از بین فعالین ستاد نمایندگان مجلس انتصاب میشوند! هرچند خود فرماندارها نیز با سفارش همین نمایندگان یا پدرخوانده ها مسئولیتی کسب می‌کنند!

نقش استاندارها در خوزستان هم یا برگزاری انتخابات است یا کمک به مافیای انتقال آب و بله قربان گویی به مدیران کویرنشین! و اگر فرصتی شود برگزاری جلسات صوری شورای آموزش و پرورش.

سال هاست سرنوشت ۶۰ هزار معلم و یک میلیون دانش آموز استان خوزستان بدلیل فرار نخبگان آموزش و پرورش از استان و عدم مطالبه گری صحیح معلمان از مسئولین استانی، بدست پدرخوانده های اصلاح طلب، اصولگرا و قومگرای استان سپرده شده، به نحوی که گاهی انتصاب یک کارشناس ساده نیز باید با تأیید این افراد صورت گیرد!

بعد از انتخابات ریاست جمهوری و مشخص شدن آیت الله رئیسی به عنوان رئیس دولت سیزدهم، و انتصاب خلیلیان به عنوان استاندار ویژه انتظار میرفت استان خوزستان پیشگام تغییرات مثبتی باشد که شعارهای دولت را برمبنای گام دوم انقلاب را محقق کند، انتصاب مدیران جوان علمی و پژوهشگر، عدالت طلب و جهادی، فراتر از نگاه های سیاسی و جناحی مرسوم انتظاری بود که می‌توانست استان خوزستان را از منجلاب چند دهه گذشته نجات دهد.

با گذشت حدود ۶ ماه از استقرار دولت سیزدهم اما شاهد هستیم نه تنها هیچکدام از این شعارها در خوزستان عملی نشده بلکه انتصاب مديرکل آموزش و پرورش به پدرخواندگانی سپرده شده که یا دغدغه مدارس غیرانتفاعی خود را برای پر کردن جیبشان دارند یا به دنبال انتصابات قومی، قبیله ای و جناحی هستند!

نادیده گرفتن چندین نیروی توانمند آموزش و پرورش استان خوزستان که هم تجربه حضور در اداره کل و هم درایت کافی برای نشستن بر صندلی مدیرکلی را دارند و تنها به این دلیل که شأن آن ها بیش از آن بوده که به دنبال پست و مقام در ستادهای نمایندگان و کاندیداهای رؤسای جمهوری باشند تنها موجب عقب ماندگی بیش از پیش استان خوزستان می‌شود.

از دست رفتن سرمایه اجتماعی دولت سیزدهم در خوزستان زنگ خطری است که به صدا درآمده و کاش استاندار ويژه فرصتی برای نگاه به سایر استان ها می‌داشت تا علت سقوط خوزستان را بیشتر و بیش از پیش درک می‌کرد.

با این حال به نظر می‌رسد هیچ امیدی به بهبود و اصلاح آموزش‌ و پرورش استان خوزستان نباید داشته باشیم.